wychodzimy do świata. Wychodzimy, by ukazać światu Eucharystię. Cztery stacje procesji przy poszczególnych ołtarzach pozwalają dostrzec cztery obszary przemiany, której Eucharystia dokonuje w nas, chrześcijanach, a poprzez nas – w świecie.
Przy pierwszym ołtarzu słyszymy opowiadanie o ustanowieniu Eucharystii. Ostatnia Wieczerza rozpoczęła się w wieczerniku i wciąż trwa. Rozgrywa się codziennie na ołtarzach świata, a ukończona zostanie dopiero wtedy, gdy Jezus w królestwie Ojca wychyli z nami czwarty, kończący ucztę paschalną kielich wina. Kto już teraz karmi się Ciałem Chrystusa, może mieć nadzieję wspólnego z Nim ucztowania w wieczności. Bo Eucharystia zanurza nas w wieczność. Jest oknem do nieba. Przemienia doczesność w wieczność.
Ołtarz drugi to cudowne rozmnożenie chleba. Otoczony przez tłumy, w pobliżu łagodnych fal Jeziora Galilejskiego, Jezus nie chce, aby ktokolwiek ustał w drodze. Jezus przelał swoją krew, abyśmy mogli ocalić życie. Abyśmy mogli dojść do domu Ojca. Jako pokarm na drogę, daje nam eucharystyczny chleb, który codziennie cudownie rozmnaża na ołtarzach świata. Chleb, który daje nam siłę w wędrówce. Bo Eucharystia przemienia naszą słabość w duchową siłę.
Trzeci ołtarz naznaczony jest wędrówką dwóch uczniów zmierzających do Emaus – Rozpoznali Go przy łamaniu chleba. W Eucharystii Jezus przychodzi z niezwykłym darem – darem otwartych oczu. Niekiedy codzienność sprawia, że rzeczy drobne urastają do kolosalnych problemów, a rzeczy istotne gubią się w gąszczu błahostek. Eucharystia przywraca nam wzrok. Patrząc z jej perspektywy, wszystko wraca do właściwych rozmiarów.
Niekiedy życie schodzi nam na marzeniach o tym, czego jeszcze nie mamy lub na opłakiwaniu tego, czego już nie mamy. Liczy się chwila obecna. Liczy się teraz. Teraz trzeba mieć oczy szeroko otwarte, by dostrzegać w życiu to, co dobre, by dostrzegać Zmartwychwstałego w prostych rzeczach. Tak jak uczniowie rozpoznali Go po zwykłym łamaniu chleba. Eucharystia otwiera nam oczy i przywraca jasność widzenia.
Ołtarz czwarty to modlitewne wołanie Jezusa o jedność, o więź, o miłość. W Eucharystycznej uczcie – Bóg zaprasza mnie, a także innych. Eucharystia jest ucztą jedności – z Bogiem i człowiekiem.
Eucharystia, którą w monstrancji ukazujemy światu na ulicach miast i na wiejskich drogach, przemienia doczesność i zagląda do wieczności, przemienia naszą słabość w duchową siłę, ślepotę w jasność widzenia, a samotność w głęboką więź z Bogiem i ludźmi. Eucharystia przemienia chrześcijan.
Eucharystia przemienia chrześcijan. A przemienieni chrześcijanie przemieniają świat.
ZAPRASZAM wszystkie dzieci, zwłaszcza te, które w tym roku były do I Komunii św. i miały Rocznicę I Komunii św. do wzięcia udziału w Procesji Bożego Ciała.
Przyjdźcie ubrani w stroje komunijne .
Dziewczynki weźcie ze sobą koszyczki napełnione płatkami kwiatów, żeby je sypać pod stopy kapłana niosącego Pana Jezusa w monstrancji.
Chłopcy przynieście ze sobą dzwonki.
Procesja zacznie się po Mszy św. o godz. 11.00
Nie zapominamy też w tym dniu o uczestniczeniu we Mszy św., chociaż to nie jest niedziela, ale jest to święto nakazane i katolicy są zobowiązani uczestniczyć we Mszy św.
o. Klakier
You must be logged in to post a comment.