Duszpasterstwo Dzieci

Uroczystość Trójcy Świętej, którą dzisiaj obchodzimy, stanowi liturgiczny wyraz jednej z największych tajemnic naszej wiary. Jest ona trudna do pojęcia, trzeba więc na nią spojrzeć oczyma wiary. Prawda, że Bóg jest jeden, ale w trzech osobach, została nam przekazana w sakramencie chrztu św., który przyjęliśmy w imię Trójcy Przenajświętszej. Zostaliśmy przecież ochrzczeni w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Odtąd ta Boża tajemnica stała się podstawą naszej drogi wiary i życia. Oddajmy dziś chwałę Bogu w Trójcy jedynemu.

Pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu, spełniła się obietnica Jezusa i zstąpił na zgromadzonych w wieczerniku Duch Święty w postaci ognistych płomieni. Stali się odważni i pełni wiary. Wyszli na ulice, aby głosić Dobrą Nowinę.

Czytaj dalej „Zesłanie Ducha Świętego”

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!
Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony…”

Dlaczego, Apostołowie po wniebowstąpieniu Pana Jezusa wracali do Jerozolimy „pełni radości”, „wielbiąc i błogosławiąc Boga”? Czy wypadało im cieszyć się z odejścia Pana, którego tak bardzo kochali? Dlaczego – także dzisiaj – kiedy obchodzimy święto Wniebowstąpienia Pańskiego zbieramy się na radosnej liturgii, na prawdziwym świętowaniu? Czy to jest w porządku?

Czytaj dalej „Został z nami”

Każdy z nas na pewno widział łańcuszek. Wielu z nas nosi taki na szyi. W łańcuszku jedno ogniwo związane jest z drugim. Takim ogniwem „łańcucha miłości” opisanym przez Jezusa jest miłość Pana Boga, która przenika miłość Pana Jezusa, a Jego miłość przenika nas.

Czytaj dalej „Mamy się wzajemnie miłować”

Kościół katolicki w Polsce 3 maja obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Uroczystość ta została ustanowiona przez Kościół na prośbę biskupów polskich po odzyskaniu niepodległości po I wojnie światowej.

Czytaj dalej „Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski”

Z każdego szczepu winnego wyrastają pędy i gałęzie, które rodzą owoce. O te właśnie ogrodnik troszczy się najbardziej. On bardzo pilnie dba, aby miały dość światła i powietrza. Dlatego też musi wycinać bezowocne pędy. Bez pnia winnego krzewu żaden pęd nie może rosnąć dalej ani przynosić owocu.

Czytaj dalej „Kto trwa w Chrystusie, przynosi owoc obfity”

W czasach Jezusa w Palestynie było dużo owiec. Opiekowali się nimi pasterze. Życie pasterza było bardzo trudne, był na służbie każdego dnia tygodnia. Każde stado miało pasterza, który prowadził je co dzień w inne miejsce, aby znaleźć trawę do jedzenia, gdzie owce mogły jeść. Owce były zawsze pod jego czujnym okiem. Były zupełnie bezbronne i całkowicie zależne od pasterza. Dobry pasterz znał każdą swoją owcę, każda miała swoje imię, a wszystkie owce znały głos swojego pasterza i szły za nim. Każdy pasterz miał szczególny sposób mówienia do owiec, które pozwalało owcom poznawać, że jest ich pasterzem. Życie pasterzy często było poddawane poważnym niebezpieczeństwom, czasem zdarzało się, że dobry pasterz narażał swoje życie, aby chronić swoje owce.

Czytaj dalej „Niedziela Dobrego Pasterza”

Zmartwychwstały Jezus ukazał się przestraszonym, uciekającym z Jerozolimy uczniom, którzy nie potrafili Go rozpoznać. Poznali Go dopiero, gdy pisma im wyjaśniał i łamał dla nich chleb.

Czytaj dalej „Trzecia Niedziela Wielkanocy”