II NIEDZIELA ADWENTU

Przygotujcie drogę Panu, dla Niego prostujcie ścieżki! 

Jan był synem kapłana Zachariasza i jego żony Elżbiety, żył na pustyni.
Jan Chrzciciel jest głosem, który wołał na pustyni: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”.

Na Pustynię Judzką, przy­chodzili do Jana Chrzciciela ludzie z Jerozolimy, z całej Judei i z okolic nad Jordanem. Każdy chciał usłyszeć, jak mówi o Królestwie Niebieskim, jak zapowiada, że przychodzi Ten, który jest od dawna oczekiwany. Wszystkim ludziom głosił, żeby się nawrócili, tzn. zmienili swoje życie na lepsze, zeszli z drogi grzechu, przemienili swoje serca i umysł. Głosił te nauki, by przygotować ludzi w Izraelu na słowa Jezusa. Jan głosił, że przychodzi Pan Jezus jako Zbawiciel świata. Ludzie na znak, że chcą przygotować się na przyjście Pana Jezusa – Zbawiciela i Sędziego – przyjmowali od Jana Chrzciciela chrzest pokuty. W rzece Jordan ludzie wyznawali swoje grzechy, a Jan Chrzciciel polewał im głowę wodą na znak, że zostali oczysz­czeni z grzechów, i że rozpoczynają nowe życie. Jan Chrzciciel ostrzegał również ludzi, że Pan Jezus przychodzi też jako Sędzia Sprawiedliwy, który będzie oceniał nasze dobre lub złe czyny i że będzie ludziom dawał na­grodę za dobre życie lub wymierzy karę za złe postępowanie.
Po chrzcie pokuty Jan Chrzciciel głosił wszystkim kazania. Jedno z nich, o plewach i pszenicy. Jan tłumaczył wszystkim ludziom, że muszą stać się jak pszeni­ca, tzn. muszą stać się dobrym ziarnem.

My też musimy być jak pszenica. Mamy przynosić dobry plon, tzn. wiele dobrych uczynków, a wtedy Pan Jezus będzie się cieszył. Jan Chrzciciel przestrze­ga i upomina nas przed tym, żebyśmy nie stali się i nie byli tacy jak plewy, które nikomu nie są potrzebne i które się wyrzuca, bo nie przynoszą żadnej radości, wręcz przeciwnie – smutek, bo nie ma w nich ziaren.

Trzeba, abyśmy nawrócili się, czyli przygotowali na przyjście Zbawiciela. Musimy zerwać z grze­chem, zrobić dobre postanowienia i stać się nowymi, lepszym ludźmi. Pan Jezus chce, żebyśmy byli jak pszenica, żebyśmy czynili dużo dobrych uczynków. Chce, abyście o tym pamiętali.