„Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Twego słowa”.
PRZYBĄDŹ PANIE BO CZEKAMY
1. Przybądź Panie bo czekamy,
Twego przyjścia wyglądamy,
bo źle nam żyć bez Ciebie.
Ref.: Gotujmy drogę Panu, prostujmy ścieżki Jemu,
Przemieńmy swoje życie, odwróćmy się od złego.
2. Noc minęła, dzień już blisko,
w jasnym świetle czyńmy wszystko,
ze snu już powstać pora.
Ref.: Gotujmy drogę Panu…
3. Pan jest blisko, między nami,
w tłumie ludzi gdzieś wmieszany.
Czy umiem Go zobaczyć?
Ref.: Gotujmy drogę Panu…
4. Pan jest blisko i też czeka.
Czy przyjść może do człowieka?
Czy kocham go prawdziwie?
Ref.: Gotujmy drogę Panu…
Adwent to czas oczekiwania. Jest pamiątką oczekiwania ludzkości na przyjście Kogoś Najważniejszego, na Zbawiciela, który miał przywrócić przyjaźń pomiędzy Panem Bogiem a ludźmi.
Przez bardzo długi czas ludzie oczekiwali na przyjście obiecanego Zbawiciele, a kiedy już przyszedł i wypełnił swoje zadanie, Jego uczniowie postanowili, że co roku w określone dni będą przypominać sobie o tym wielkim wydarzeniu. Już od VI wieku, najpierw w Rzymie, a potem w innych miastach i krajach chrześcijańskich obchodzono Adwent jako pamiątkę tamtego wielkiego oczekiwania.
Ale Adwent to nie tylko pamiątka. To także prawdziwe oczekiwanie na Zbawiciela. W przyszłości Pan Jezus znowu do nas przyjdzie.
Pan Jezus urodził się w Betlejem tylko raz, a dzisiaj chce nieskończenie wiele razy rodzić się w naszych sercach – przychodzi do nas w Komunii świętej.
Dlatego co roku obchodzimy Adwent. Dlatego wołamy „Maranatha” – Przyjdź Panie Jezu. Czekamy na Boże Narodzenie.
Tylko w sercu dobrym, przygotowanym, Pan Jezus może się narodzić. Sama Matka Najświętsza czuwa nad naszym przygotowaniem i podpowiada, jak być dobrym, szczególnie wtedy, gdy chętnie uczestniczymy w specjalnych Mszach św. zwanych roratami.
You must be logged in to post a comment.