W okresie, w którym cesarzem był Cezar August a Herod panował w Jerozolimie, żył w mieście Ecbatana, wśród gór Persji, Artabano.
Był człowiekiem wysokim i ciemnowłosym, miał około 40 lat. Oczy błyszczące, twarz marzyciela, a usta zacięte; był bowiem człowiekiem wrażliwym, ale jednocześnie o żelaznej woli. Należał do tych ludzi, którzy nieustannie czegoś poszukują.
Artabano należał do starożytnej kasty kapłańskiej mędrców, nazywanych czcicielami ognia. Pewnego dnia zwołał wszystkich swoich przyjaciół i powiedział: – Ja i moi trzej przyjaciele, mędrcy: Kacper, Melchior i Baltazar, badaliśmy starożytne tablice Chaldejskie i na ich podstawie wyliczyliśmy czas narodzin Króla Izraela. Wypada na ten rok. Badaliśmy też niebo i ujrzeliśmy nową gwiazdę, która świeciła tylko przez jedną noc, a potem znikła. Moi bracia czuwają w starożytnej świątyni Siedmiu Kul w Borsippa w Babilonii, a ja czuwam tutaj. Jeżeli gwiazda znów zaświeci, za 10 dni wyjedziemy razem do Jerozolimy, aby oddać pokłon Przyrzeczonemu Królowi Izraela, który ma się urodzić. Wierzę, że znak się ukaże. Przygotowałem się do podróży. Sprzedałem mój dom i dobra, a nabyłem te oto klejnoty: szafir, rubin i perłę, by zawieźć je w darze Królowi. Proszę was, byście wraz ze mną pielgrzymowali, byśmy mogli wspólnie odnaleźć Dziecię. Czytaj dalej „CZWARTY KRÓL”
You must be logged in to post a comment.