W czasach Jezusa w Palestynie było dużo owiec. Opiekowali się nimi pasterze. Życie pasterza było bardzo trudne, był na służbie każdego dnia tygodnia. Każde stado miało pasterza, który prowadził je co dzień w inne miejsce, aby znaleźć trawę do jedzenia, gdzie owce mogły jeść. Owce były zawsze pod jego czujnym okiem. Były zupełnie bezbronne i całkowicie zależne od pasterza. Dobry pasterz znał każdą swoją owcę, każda miała swoje imię, a wszystkie owce znały głos swojego pasterza i szły za nim. Każdy pasterz miał szczególny sposób mówienia do owiec, które pozwalało owcom poznawać, że jest ich pasterzem. Życie pasterzy często było poddawane poważnym niebezpieczeństwom, czasem zdarzało się, że dobry pasterz narażał swoje życie, aby chronić swoje owce.
You must be logged in to post a comment.