Liturgiczna Służba Ołtarza

W każdą sobotę
odbywają się zbiórki:
ministrantów o godz. 9.30

PRZYJĘCIE KANDYDATÓW

W niedzielę – 11.11.2018 – w naszej parafii jedna dziewczyna Julka oraz chłopcy: Jeremiasz, Aleks, Bartek, Mateusz, Mikołaj, Maciej podczas Mszy św. zostali przyjęci na kandydatów do LSO.

o. Jerzy każdemu założył komeżkę, by godnie służyli w nabożeństwach liturgicznych. Następnie kandydaci złożyli swoje przyrzeczenia.

Ja ….. * pragnę zostać ministrantem. * Wiem, że jest to ogromny zaszczyt * służyć do Mszy Świętej * ale i ogromny obowiązek. * Dlatego chcę, przez okres kandydatury * przygotować się do służby w Kościele.

CAŁA GALERIA:  Pasowanie na ministranta 2018

DOPUSZCZENIA DO POSŁUGI NOWYCH MINISTRANTÓW

W niedzielę – 17 grudnia 2017 r. – podczas Mszy św. o godzinie 11.30 opiekun ministrantów, o. Jerzy (Klakier), w imieniu chłopców kandydatów na Ministranta, poprosił o. Proboszcza o dopuszczenie ich do służby liturgicznej oraz udzielenie im błogosławieństwa Bożego.
Z rąk o. Proboszcza Józefa – uznając ich szczere pragnienie – sześcioro chłopców pełniących funkcję aspiranta, zostało pasowanych do posługi Ministranta w naszej parafii pw. Św. Ignacego Loyoli.


Wspólnie z Lektorami i starszymi Ministrantami będą stanowić LITURGICZNĄ SŁUŻBĘ OŁTARZA. Będą pełnić różne funkcje liturgiczne w czasie Mszy świętej i różnych nabożeństwach pamiętając o tym, że „Służyć Panu – to królować”. Jako Ministranci chłopcy będą mogli posługiwać przy ołtarzu: dzwonić dzwonkami i gongami, podawać chleb i wino, podtrzymywać patenę w czasie Komunii świętej. Strojem Ministranta jest komża i kapturek (pelerynka). Ta uroczystość była dla kandydatów zwieńczeniem kilkutygodniowych przygotowań, które miały na celu zaznajomienie ich z „tajnikami” ministrantury. Wszystko po to, by jak najlepiej, jak najpełniej służyć Bogu. Chłopcom gratulujemy!

Dziękujmy Bogu i wychwalajmy Jego święte Imię za to, że powiększyło się grono służących Panu w Jego świątyni. Nowych Ministrantów wspierajmy modlitwą i otaczajmy wdzięczną opieką. Miłosiernemu Bogu polecajmy również ich rodziców, rodzeństwo i bliskich; niech zawsze towarzyszy im Boże błogosławieństwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.

CAŁA GALERIA:  Pasowanie na ministranta 2017

 

Jako Liturgiczna Służba Ołtarza podejmujemy się służby na Mszach świętych oraz podczas innych nabożeństw liturgicznych, aby (jeśli to możliwe) na każdym nabożeństwie było przynajmniej dwóch posługujących ministrantów.

Służba liturgiczna w naszej parafii składa się z kandydatów, ministrantów i lektorów. Najważniejszym ich celem jest dbanie o piękno liturgii, a także dawanie przykładu swoim rówieśnikom. Ministrantem jest się w kościele, w domu, w szkole, na podwórku. Tam swoją postawą i zachowaniem ministrant powinien dawać świadectwo swojej miłości do Boga i do drugiego człowieka. Ministrant ma poczucie obowiązku i sumiennie przestrzega wszystkich ustalonych dyżurów.

KTO TO JEST MINISTRANT?

Ministrare – z łaciny znaczy służyć, posługiwać, pomagać.

Ministrant jest więc osobą, która ma służyć (pomagać) kapłanowi podczas Eucharystii czy też nabożeństw. Służy Bogu, kiedy przyczynia się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ,,ministrant” wskazuje na szczególnie na służbę we Mszy świętej.

Od kiedy istnieją ministranci? – od kiedy istnieje nabożeństwo. W narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni – pokolenie Lewiego. W powstającym Kościele apostołowie potrzebowali kogoś do posługiwania wiernych. Wybrali więc siedmiu pomocników i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami. Gdy wspólnoty chrześcijańskie stawały się coraz większe, wszystko co było do wykonania, dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty.

  1. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej.
  2. Ministrant jest tym który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawić i wskazać na inną rzeczywistość.
  3.  Ministrant powinien sam być ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych! Ministrant przez swoje służenie pokazuje, że „uczestniczyć w liturgii” nie tak jak w kinie albo przed telewizorem tylko słuchać czy oglądać!

„Uczestniczyć w liturgii” to znaczy także współdziałać i współtworzyć ją, czynnie się w niej angażując!

MODLITWA MINISTRANTA

MODLITWA PRZED MSZĄ ŚWIĘTĄ

Oto za chwilę przystąpię „Do Ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją”.

Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić.

Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia, aby myśli moje były przy Tobie, aby oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.

MODLITWA PO MSZY  ŚWIĘTEJ

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby, spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie szedł tylko drogą zbawienia.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

10 ZASAD MINISTRANTA

 

  1. Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
  2. Ministrant służy Chrystusowi w ludziach.
  3. Ministrant zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.
  4. Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
  5. Ministrant poznaje liturgię i żyje nią.
  6. Ministrant wnosi wszędzie prawdziwą radość.
  7. Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie.
  8. Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
  9. Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
  10. Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.

DZIESIĘĆ PRZYKAZAŃ MINISTRANTA

  1. Ministrant służy Bogu i Ojczyźnie, wzorowo spełniając swoje obowiązki.
  2. Odznacza się posłuszeństwem:
  • wobec rodziców,
  • wobec prefekta i władz ministranckich,
  • podczas liturgii – wobec ceremoniarza i ministrantów wyższych stopni.
  1. Służy Chrystusowi w bliźnich. Swoją postawą wnosi pokój i radość.
  2. Pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością serca.
  3. Przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych.
  4. Odznacza się czystością w mowie, unika kłótni i sprzeczek.
  5. Nie ulega nałogom.
  6. Rozwija w sobie życie Boże poprzez modlitwę, rekolekcje, wspólne wyjazdy.
  7. W każdym ministrancie widzi swego brata.
  8. Szanuje przyrodę i wszystko co go otacza, widząc w tym dar Boży.

POSTAWA I WYGLĄD MINISTRANTA

ZŁOŻONE RĘCE 

Ministrant podczas każdej Mszy świętej oddaje się Panu Bogu i staje się Jego sługą. Zewnętrzną oznaką owego posłuszeństwa i czci jest gest złożonych rąk. Ręce powinny być zawsze złożone na wysokości piersi i stale skierowane ku górze. Gdy przy ołtarzu ministrant ma złożone ręce, postawa ta wyraża zaufanie i wierność Bogu.

 

KOMŻA

Podstawowym strojem kandydata na ministranta i ministranta jest komża. Charakterystyczną cechą komży jest biały kolor. Kolor biały w liturgii oznacza przede wszystkim czystość: czystość serca, czystość myśli, czystość duszy. Komża ministrancka nie ma żadnej praktycznej funkcji, ale dzięki niej wyraźnie widać, kto jest przy ołtarzu ministrantem. Komża nie jest po to, aby ministrant ładnie wyglądał. Zakładając komżę ministrant uświadamia i przypomina sobie, że tym, kto nieustannie dba o czystość swojego serca i stara się żyć bez grzechu. Najpiękniej służymy Panu Bogu wówczas, gdy żyjemy w przyjaźni z Chrystusem, naszym bratem i mistrzem. A w przyjaźni z Chrystusem żyjemy wtedy, kiedy jesteśmy w stanie łaski uświęcającej i kiedy w Komunii świętej możemy wzrastać w jedności z Nim. Nie można być dobrym ministrantem, jeśli zaniedbuje się przyjaźń z Jezusem. Dlatego też ministrant powinien zawsze pamiętać o tym, żeby jak najczęściej korzystać z sakramentów – przede wszystkim spowiedzi i Eucharystii – oraz żyć w łasce uświęcającej.

SCHLUDNY WYGLĄD I UBIÓR

Choć ministranci służą w strojach liturgicznych, powinni także zatroszczyć się o ogólny wygląd zewnętrzny, do którego zaliczają się schludny wygląd i godny ubiór. Ministrantowi nie wypada przychodzić do kościoła w byle jakim stroju. Powinien on zakładać na Mszę czyste buty i spodnie. Niedopuszczalne jest, aby ministrant, który pomaga kapłanowi w sprawowaniu świętych obrzędów miał brudne ręce. Powinien także dbać o fryzurę – długie i tłuste włosy zupełnie nie pasują do jakiegokolwiek stroju liturgicznego.

PUNKTUALNOŚĆ I ZACHOWANIE
MINISTRANTA W KOŚCIELE

Ministrant pełniący posługę, nigdy nie przychodzi na ostatnia chwilę, przychodzi do kościoła przynajmniej 10 minut przed rozpoczęciem liturgii. Czas ten przeznacza na modlitwę, na duchowe przygotowanie się do uczestnictwa w Eucharystii lub nabożeństwie oraz na ubranie się, przygotowanie potrzebnych rzeczy. Przychodząc do kościoła oddaje pokłon Chrystusowi. Dwie minuty przed rozpoczęciem nabożeństwa, ustawia się i zachowuje całkowite milczenie.

Ministrant pełniący posługę w prezbiterium uczestniczy w całej liturgii na swoim miejscu. Do zakrystii wychodzi tylko w razie konieczności.

Swoje czynności wykonuje w spokoju, we właściwym czasie, bez pośpiechu, nigdy przed zakończeniem czynności poprzedzającej.

Do Komunii św. przystępuje pierwszy przed pozostałymi wiernymi.

Swoją postawą i zachowaniem się daje wiernym przykład właściwego i pełnego uczestnictwa w Eucharystii:

– chodzi spokojnie i równym krokiem,

– stoi cicho i prosto,

– podczas siedzenia ręce trzyma na kolanach,

– klęcząc trzyma ręce złożone na wysokości piersi i stale skierowane ku górze,

– przy pokłonie zgina głęboko głowę i ramiona,

– przyklękając na jedno kolano – prawe – dotyka nim posadzki.

FUNKCJE MINISTRANTÓW

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spośród funkcji ministranckich można wyróżnić następujące:

ministrant ołtarza:

  • przynoszący dary ofiarne (minister missae),
  • posługujący do ksiąg (Mszał itp.) (minister libri),

ministrant kadzidła (turyferariusz),

ministrant łódki (nawikulariusz),

ministrant krzyża (krucyferariusz),

ministrant światła (ceroferariusz),

lektor,

kantor

psałterzysta